prosty II
naturalny, naiwny
Prostym ludziom wokanda zdaje się imion spisem (I) Długo serce młodzieńca proste i dziewicze Chowa wdzięczność za pierwsze miłości słodycze! (V) Ja, będąc sam prostym żołnierzem, Włóczyć, czy markietankę? (VIII) Ileż - rzekł - jest piękności choć w tak prostej scenie! (X) Gdyby też wzięły na koniec do ręki Te księgi, proste jako ich piosenki! (Epilog)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Relacja, tryb, wartość ↔ Wartość